هیچ وقت فکر نمیکردم از درس خوندن اینهمه لذت ببرم!!
اونم من!!!
اونم این درسایی که اینهمه برام مبهم و سخت و ناشناخته بود از اول
واقعا انسان جونور عجیبیه در این پهنه ی خلقت!!
با اینکه میدونم چی دوست دارم و با چه کاری حالم خوبه اما گاهی فشارای اطراعیان نزدیک چنان منو به اشتباه میندازه که باز راه غلط میرم! بعدم خیلی زود پشیمون میشم!
این بیراهه رعتنتی وسط کار کلی ادمو از زندگی عقب میندازه
بعضی روزا با اتوبوس میرم بیرون. همینکه حرص رانندگیهای چهارپا گونه بعضیهارو نمیخورم کلی به آرامشم اضافه کرده بعلاوه اینکه تو شهر راه میرم وایمیستم تا چراغ قرمز بشه با خودم فایل گوش میدم آدمارو میبینم تو اتوبوس راحت میشینم تا برسم به مقصد غصه نبود پارکینگم نمیخورم انگار یکم وارد دنیای بیرون شدم
درباره این سایت